De vergunning voor de aanbouw is een weekje binnen en het plan was om half oktober te beginnen graven aan de funderingen/betonplaat, maar... er was mooi weer voorspeld dit weekend, dus waarom wachten? Elke kruiwagen weegt nat dubbel zoveel en graven is nu eenmaal een vuil werkje dat alleen maar vuiler wordt als het regent.
Ik vond deze week nog mensen die de betonklinkers van de oprit graag een tweede leven schonken als terras, dus vrijdagvoormiddag werd de oprit al van zijn bovenste laagje ontdaan. Vrijdagnamiddag werd de container geleverd en vrijdagavond werd ook nog de drilboor om de betonplaat onder het terras kapot te breken aan huis geleverd (thx Eddy en Joyce). En zo was alles geregeld om er zaterdag meteen in te vliegen (na een ritje Adegem-Gent-Adegem om Aelis naar oma te brengen en de logopedie van Edwar dan ;)), met z'n vijven dan nog want Koen kwam een (serieus) handje toesteken en ook de zonen bleken al een pak straffer dan toen ik net aan de verbouwing begon. Henric reed de halve kruiwagens zelfs vlot binnen in de container! Tegen 's avonds was alles waar er beton onder stak (het hele terras achter de keuken dus) uitgebroken en uitgegraven en was de container al over de helft vol. In het hoekje tegen de garage bleek het "boompje" dat vorig jaar werd omgezaagd helaas wel een serieuze ondergrondse knoert te zijn, goed voor nog uuuuuuren graaf, kap- en trekplezier op zondag. Zondagochtend kwamen Kristof en Benoit ook helpen. Henric en Edwar verzorgden op zondag de kinderopvang; luiers verversen doen ze nog niet, maar 't is toch handig om al zo'n grote zonen te hebben. Net na de middag was de container vol en konden we dus niet meer verderdoen...
Qua uit te graven oppervlakte zitten we nu halfweg en de boom in het hoekje is zo goed als los, maar er nog niet uit. Zelf heb ik vooral weer veel last van de teen. Vorige maand liep ik een dubbele breuk op aan mijn grote teen. De voorbije week kon ik mijn teen weer plooien en deed hij geen pijn meer, maar na twee dagen graven staat hij toch weer dubbel zo dik en lukt het niet meer om hem te plooien, om van de pijn nog te zwijgen... Ik vrees dat ik op zijn minst toch weer één breuk zitten heb :(. Ik heb me nochtans (naar mijn gedacht) ingehouden, maar 't was toch te veel blijkbaar :(. Dat voorspelt niet veel goeds voor het komende graafweekend, maar het zal maar moeten!
En nu: prentjestijd! De zonen namen de foto's, dus ik heb toch wat moeten zoeken tussen alle foto's van knikkers, steentjes en wazige halve mensen :D.
 |
| Vrijdagmiddag: de betonklinkers van de oprit werden opgehaald |
 |
| Sterke Henric! |
 |
| Zonen aan het werk |
 |
| Werkend manvolk |
 |
| "'t Is hier zo gezellig op de container!" |
 |
| :) |
 |
| Ondergronds worteltje... Ferm aan mispakt! |
 |
| The boss op zijne container |
 |
Het resultaat na het eerste graafweekend
|
En omdat Henric en Edwar het hilarisch vinden als ik het heb over hun
foto's van werkende pompoenen, gravende knikkers, schietende bloemen en
kruiwagenduwende steentjes, post ik er ook maar ;). Later als ze groot
zijn en mama's blog nog eens lezen, zullen ze om zichzelf moeten
lachen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten