Ik verbouw!: Dakellende

Het laatste blogje dateert alweer van een maand geleden - tijd om de vooruitgang (alhoewel, niet echt zeker of wat er boven gebeurd is onder vooruitgang te klasseren valt) te documenteren:

- De berging beneden is af: gyprocnaden geschuurd van muren en plafond, waterkraantje gestoken, muren en plafond kregen twee laagjes witte verf (als primer - ooit komt er nog een kleur op) en daarna kon ik de grote diepvries en de wasmachine van uit het kot terug binnenhalen en aansluiten - Edwar was zo onder de indruk van mama's kracht dat ie zelfs grote broer er is gaan bijhalen om te supporteren :D. Ik zit in de hoek nog ergens met een onderbreking in of een slechtwerkende dpc vrees ik, dat zal nog creatief moeten opgelost worden of binnen de kortste keren heb ik een beschimmeld hoekje.

Berging: diepvries en wasmachine kunnen NET naast mekaar - metselwerk op maat noemen ze zoiets :DDD

Hoek bovenaan de berging - 't was even prutsen om die gyprocnaden proper te krijgen in 't begin, maar ik heb 't ondertussen wel in de vingers :)

- De achterwand van het gastentoilet (schuine wand van de trap) is af: idem als de berging: gyprocnaden afgewerkt en het hele toilet kreeg ook twee laagjes witte verf als primer (met dank aan Hannelore voor haar verbouwoverschotten). Het toilet zelf staat er ondertussen ook en is bruikbaar, maar... omdat ik een glazen voordeur heb en er nog geen binnendeuren zijn is dat misschien nog niet echt aan te raden.

- In de keuken zijn er extra stopcontacten boven het eiland en op de kopse kant van het eiland boven de tafel.

En dan... had ik het wilde plan opgevat om met de bovenverdieping te beginnen. A ja, want dat ging toch niet veel kosten (geen functies meer boven, gewoon vier kamers met elektriciteit). Vorige maand, tijdens het slijpen van de groeven voor de elek werd al gauw duidelijk dat er onder de valse plafonds een goeie 20cm ruimte zat waar isolatie in moest - als ik dat nu niet doe, dan gebeurt dat natuurlijk nooit meer want uit afgewerkte kamers ga je de plafond niet meer naar beneden halen dus: uitbreken dan maar! De eerste plafond ging er toen uit - dit weekend wou ik de overige plafonds uitbreken zodat ik er deze week isolatie kon instoppen en de jongetjes vrijdagavond in een toch ietwat tochtdicht kamertje zouden kunnen slapen. Een vrij ambitieus plan temeer daar de kamers nog vol stonden (kleerkasten, bedden, bureau, spullen,...) en dat dus allemaal naar beneden moest verhuisd worden. Zaterdagnamiddag was de bovenverdieping leeg (en de living beneden een serieus hindernissenparcours) en was de eerste plafond er ook uit en zelfs nog in allerijl richting containerpark afgevoerd. 's Avonds ging ook de tweede plafond in een hels tempo nog tegen de grond... Helaas... wat daaronder zat was om te huilen. Daar ging het ENIGE waarvan ik zeker was dat het NIET moest worden vervangen omdat toen we dit huis nog samen een jaar of 7 geleden kochten de eigenaars hadden gezegd dat het dak vernieuwd was. Er is aan gewerkt, dat wel, maar vernieuwd kan je het bezwaarlijk noemen: het onderdak van mijn huis bestaat voor de helft uit oude balken, voor de andere helft uit osb-platen met vezelplaten tegenaangeslagen. Bij het uitbreken van de valse plafonds kwam er een ton vezelig gerief naar beneden - in het begin dacht ik dat dit een soort alternatieve (met dit huis weet je nooit) manier van isoleren was - nu weet ik wel beter: het zijn gewoon vezelplaten waarvan de lijm door het vocht gelost is en die dus gewoon tot vezels "vergaan" zijn. Op sommige plaatsen is er helaas ook GEEN onderdak en kan je rechtstreeks de epdm omhoog duwen - van isolatie (zoals bij de verkoop 7 jaar geleden gezegd) geen sprake. In Henrics kamer (waar de jongetjes nu beiden sliepen) alleen al komt het water op 6 plaatsen naar beneden gedrupt - de helft ervan is condens wellicht want het hele dak staat vochtig (ook geen dampscherm aanwezig), de andere helft komt uit lekken. Ook in de andere kamers zit er minstens één lek. Dat wordt dus een nieuw dak en qua timing kan het niet slechter komen: ik zat bijna aan het "einde" van de budgettair haalbare verbouwing - dus aan het einde van mijn budget. Een ferme tegenslag en ik moet eerlijk toegeven dat ik sinds de "ontdekking" nog geen moment niet op mijn tanden heb moeten bijten om niet in tranen uit te barsten - wat dan ook niet altijd even goed lukt. Maar dat helpt niet natuurlijk...Vooruitkijken moet ik doen. En misschien ook een beetje achteruit naar alles wat ik al verwezenlijkt heb om er wat moed uit te halen.

Voor zij die zich afvragen hoe ik het met de jongetjes ga doen (ik kan ze immers niet in een kamer leggen waar het water in hun bedjes druipt): Edwar zal onder de tafel in de living slapen, Henricjes matras kan tussen de tafel en de kleerkast (jah, die staan nu dus ook nog allemaal in de living!!!). Dit tot het dak "dicht" is.

In elk geval: bedankt aan de helpende afbrekende/spullenverhuizende handen dit weekend (Koen, Ruben, Kristof en mama/papa) en de "steunbetuigingen" via berichtjes/mail/... Ik apprecieer het! En hoewel ik het nu nog niet zie hoe: ik moet en zal dit opgelost krijgen!

(And someone is following this blog with translation tools, so I promised to address him a word he'd understand without them: Tack för chatt när jag är blå! Jag hoppas att en dag du kommer att se mitt hus in bättre tider dan förra gangen med isen och kulan. Och se dig i sommar! Jag behöver semester! :D)