Aelisje ging een dagje bij oma en daardoor had ik eens een woensdag mijn handen vrij. Ik goot een beton bovenop de linteel van het schuifraam (kwestie dat die dingen hun sterkte halen uit de druklaag erbovenop) en maakte al het gat klaar voor de poutrel (2,60m) waarin langs weerszijden de dakbalken zullen rusten. Het plan om de poutrel er zelf ook in te steken was iets te ambitieus - hoger dan mijn stellingladder kreeg ik 'm in mijn eentje niet. Mijn woensdag eindigde dus ietwat gefrustreerd. Maar gelukkig kon ik vandaag rekenen op wat extra spierkracht van Nick en Kristof (lang leve flexibele uren en mensen met nachtdienst ;)) en op nog geen tien minuten lag hij erin! Ikke terug blij! :)
Nu de mortel wat laten uitharden, mijn (stofwolkproducerende) werkplunje kan in de was want de komende dagen wordt er niet gewerkt :). Ideaal, want dit weekend zijn ook de jongens er en die willen ook al eens wat aandacht van mama.
De ramen zijn ondertussen ook opgemeten. Ik heb dus 12 weken om een dak te leggen (min de werkdagen, min de weekends met drie kindjes, min de dagen met sociale verplichtingen,...).
De poutrel :) |