91 blauwe plekken, dat moet zowat de prijs zijn van mijn impulsiviteit van vorige week. In het weekend liep ik nog ambetant van het ontbreken van enige vooruitgang en nog een hoop muizenissen, maar toen kwam maandag de zon piepen! Instant happiness en een shot positieve energie, dus ging het dak eraf -letterlijk dan- en prutste ik wat met teflon en gerecupereerde koppelstukjes allerhande om het water in het kot afgesloten te krijgen.
Dinsdag alweer een stralende zon, en na mijn kleine meid haar ochtendvoeding ben ik als een gek met de voorhamer het kot te lijf gegaan. Tot ik geen voet meer kon verzetten van het puin en de dochter alweer lag te jengelen om haar volgende voeding. Maar geen weg terug meer, dus hulp ingeroepen (zodat dochterlief o.a. toch wat aandacht zou krijgen ;)) en een container besteld die twee uur later netjes werd afgeleverd. En van dan af was het doordoen: voeden, breken, ruimen, voeden, breken, ruimen, fruitpap, breken, ruimen,... 3 dagen van 's morgens tot 's avonds. Al had het korter gekund als mijn recycleerdrang de kop niet had opgestoken en ik dus niet had willen proberen zoveel mogelijk stenen te behouden en proper te maken voor recuperatie.
De garage zelf blijft staan (maar zal ook nog gerenoveerd moeten worden) en ik behield ook een dakoversteek langs de zijkant van ongeveer 1m zodat het hout voor de haard droog kan liggen.
Het resultaat in cijfers:
- 12 kub stenen in de container
- 1400 gekuiste stenen
- 25m² hobbelig terras in 3 verschillende vloertegels extra
- het zicht vanuit de keuken vergrootte van 4 naar 500 meter
- 91 blauwe plekken (geteld en dubbel gecheckt door de zonen ;))
En ook al zal er geen aanbouw op komen te staan en blijft de hobbelige vloer nog even liggen, de zonen zijn blij met hun extra 'tractorpiste' en ik ben toch al blij met het extra licht in de keuken en het feit dat er toch weer iets gebeurd is ;).
