Vorige week kreeg ik een mailtje van een journaliste van De Standaard. Ze had me gevonden via mijn blog. Of ik het zag zitten om met mijn huis in een verbouwingsreportage in de weekendbijlage van De Standaard te figureren? Geen interieurreportage met perfecte en onbetaalbare verbouwingen in villa's die eruitzien alsof niemand er echt in woont, maar een reportage over zelfverbouwers. Lang heb ik niet hoeven na te denken... Bij deze: haal de agenda's boven en schrijf op 14 februari naast "bloemen voor mijn lief" ook nog dat je die dag zeker de krant niet mag vergeten te kopen!
Het interview is deze ochtend al gebeurd; de fotograaf komt in januari langs. Of mijn blog erbij vermeld zal worden weet ik niet, maar het lijkt me wel de ideale moment om eindelijk eens in de beeldarchieven te duiken en tijd te maken van een absolute 'voor en na' van elke ruimte! Coming soon!
dinsdag 16 december 2014
woensdag 10 december 2014
Een mens kan zich al eens vergissen...
Bij de eerste veeg dacht ik het al.
Eenmaal droog dacht ik het nog meer.
En telkens ik de badkamer binnenkwam ergerde ik me er dood aan.
Die kleur - te donker!, die glans - niets is meer ergerlijk dan elke oneffenheid duizendmaal uitvergroot te zien... Onder het mom 'dat het een kwestie van wennen was' bleef het er toch maar opzitten. Tot gisteren. Weg met dat glanzend donkere blauw en een nieuwe laag fris mat lichtblauw eroverheen! 't Is nog steeds niet hoe ik mijn badkamer in gedachten heb (maar zeg nu zelf: kraakwit met drie kinderen in huis kan je geen briljant idee noemen) maar wel al een heeeeeeeeele verademing tegenover het sombere blauw van weleer! Het wit met de zwarte mozaïekjes in mijn hoofd zal moeten wachten tot de tijd van smoezelige kinderhandjes achter de rug is.
Zoals steeds vergat ik een voorfoto te maken - ik recupereer er eentje van toen het vorige blauw er net opstond.
En o ja, eigenlijk speel ik vals: ook de witte muren moeten nog, en de plintjes, en de badbox, en de deur (en dat is nog maar in de badkamer alleen ;)).
En wat zou ik toch graag eens een fototoestel hebben waarmee ik deftige foto's kan nemen...
VOOR:
NA:
Eenmaal droog dacht ik het nog meer.
En telkens ik de badkamer binnenkwam ergerde ik me er dood aan.
Die kleur - te donker!, die glans - niets is meer ergerlijk dan elke oneffenheid duizendmaal uitvergroot te zien... Onder het mom 'dat het een kwestie van wennen was' bleef het er toch maar opzitten. Tot gisteren. Weg met dat glanzend donkere blauw en een nieuwe laag fris mat lichtblauw eroverheen! 't Is nog steeds niet hoe ik mijn badkamer in gedachten heb (maar zeg nu zelf: kraakwit met drie kinderen in huis kan je geen briljant idee noemen) maar wel al een heeeeeeeeele verademing tegenover het sombere blauw van weleer! Het wit met de zwarte mozaïekjes in mijn hoofd zal moeten wachten tot de tijd van smoezelige kinderhandjes achter de rug is.
Zoals steeds vergat ik een voorfoto te maken - ik recupereer er eentje van toen het vorige blauw er net opstond.
En o ja, eigenlijk speel ik vals: ook de witte muren moeten nog, en de plintjes, en de badbox, en de deur (en dat is nog maar in de badkamer alleen ;)).
En wat zou ik toch graag eens een fototoestel hebben waarmee ik deftige foto's kan nemen...
VOOR:
 |
| Voor: op de foto lijkt het nog mee te vallen maar in het echt was het blauw donker en glanzend |
 |
| Na: mat en een pak frisser! Maar ooit wordt alles wit en komen er zwarte mozaïekjes achter de wasbakken |
donderdag 4 december 2014
Verkavelingswijziging en bouwaanvraag ingediend!
Al jaaaaaaaaaaaaaren bestaat de droom / het plan om de bestaande achterbouw en garage aan de woning te bouwen en de living in een glazen volume middenin de tuin te hebben, maar doordat ik er voor de verbouwing ineens alleen voorstond, is dat er nooit van kunnen komen. Zo'n plan kost nogal veel, nietwaar.
Maar voor alles bestaat een lightversie!
Eentje bedacht uit noodzaak eigenlijk want het huis zelf (en vooral de bergruimte) wordt met drie kinderen krap (om niet te zeggen dat bergruimte in de woning zowat onbestaande is momenteel).
Alleen... bestaat er zoiets als stedebouwkundige voorschriften. Alhoewel ja... toen ik ze opzocht bleken deze gewoon ergens neergepend in een hoekje op de verkavelingsvergunning uit 1962 en waren deze op zijn zachtst uitgedrukt wel héél summier - 't gaat meer over de afsluiting rond de percelen dan over de woningen zelf:
Bij de dienst Ruimtelijke Ordening wisten ze ook niet goed hoe je een aanvraag tot verkavelingswijziging moest indienen als je eigenlijk niets wil wijzigen aan de voorschriften, maar omdat de bouwdiepte wel heel diep zou worden, is een verkavelingswijzigingsaanvraag wel degelijk nodig, dus in plaats van een "Aanvraag tot verkavelingswijziging" werd ik aangeraden een soort "Aanvraag tot aanvulling op de verkavelingswijziging" in te dienen en zelf wat begeleidende verkavelingsvoorschriften bij mijn schetsjes op te stellen. Een paar uur teken- en schrijfwerk en een strooptocht naar handtekeningen van de verkavelingseigenaars later is het dossiertje ingediend! Hoera!!!
En nu duimen maar!
"En wat heeft ze nu juist aangevraagd?"
Awel, dit:
Een glazen gang tussen het huis en het kot dus (ofte: een soort veranda). Niet dat die er de eerste jaren al meteen zal staan, maar ik zou graag stilletjesaan eens beginnen aan de renovatie van het kot achteraan (droogkast, keukenvoorraad,... staan daar maar het is er vochtig, het regent er binnen en de wind waait er los doorheen) en de plannen daarvoor hangen voor een groot deel natuurlijk af van een al dan niet nakende aansluiting bij het huis of niet!
Maar voor alles bestaat een lightversie!
Eentje bedacht uit noodzaak eigenlijk want het huis zelf (en vooral de bergruimte) wordt met drie kinderen krap (om niet te zeggen dat bergruimte in de woning zowat onbestaande is momenteel).
Alleen... bestaat er zoiets als stedebouwkundige voorschriften. Alhoewel ja... toen ik ze opzocht bleken deze gewoon ergens neergepend in een hoekje op de verkavelingsvergunning uit 1962 en waren deze op zijn zachtst uitgedrukt wel héél summier - 't gaat meer over de afsluiting rond de percelen dan over de woningen zelf:
 |
| De verkavelingsvoorschriften uit 1962 |
Bij de dienst Ruimtelijke Ordening wisten ze ook niet goed hoe je een aanvraag tot verkavelingswijziging moest indienen als je eigenlijk niets wil wijzigen aan de voorschriften, maar omdat de bouwdiepte wel heel diep zou worden, is een verkavelingswijzigingsaanvraag wel degelijk nodig, dus in plaats van een "Aanvraag tot verkavelingswijziging" werd ik aangeraden een soort "Aanvraag tot aanvulling op de verkavelingswijziging" in te dienen en zelf wat begeleidende verkavelingsvoorschriften bij mijn schetsjes op te stellen. Een paar uur teken- en schrijfwerk en een strooptocht naar handtekeningen van de verkavelingseigenaars later is het dossiertje ingediend! Hoera!!!
En nu duimen maar!
"En wat heeft ze nu juist aangevraagd?"
Awel, dit:
 |
| Een glazen gang tussen 'het huis' en 'het kot' |
Een glazen gang tussen het huis en het kot dus (ofte: een soort veranda). Niet dat die er de eerste jaren al meteen zal staan, maar ik zou graag stilletjesaan eens beginnen aan de renovatie van het kot achteraan (droogkast, keukenvoorraad,... staan daar maar het is er vochtig, het regent er binnen en de wind waait er los doorheen) en de plannen daarvoor hangen voor een groot deel natuurlijk af van een al dan niet nakende aansluiting bij het huis of niet!
donderdag 27 november 2014
Voegen
Hoera! De dochter is geboren!
En nog geen drie weken later stond ik alweer op de ladder om verder te doen. De achtergevel is al bezet met crepi maar de andere gevels zouden nog moeten geschilderd worden. Voor de winter zal het niet meer lukken, maar wat ik wel al kon doen was de stukken tussengemetste gevel in oude raam- en deuropeningen opvoegen. Tussen de voedingen door. Als ze vast genoeg sliep. En als het droog was. Niet ideaal om door te werken, maar 't is uiteindelijk gebeurd geraakt en elk stapje vooruit is er eentje in de goede richting ;).
En nu... op naar een plan voor het kot/de garage. Met drie kinderen zijn nu alle kamers boven in gebruik en werd de berging/bureau boven opgeofferd, met een groot bergruimtetekort tot gevolg. Het kot achteraan kan daarvoor een oplossing bieden, maar... daar is geen elektriciteit, het is niet waterdicht, het staat daar regelmatig eens onder,... Onbruikbaar dus om er boeken, papier, kledij,... te bewaren. De grote droom om er een glazen staalbouwvolume middenin de tuin van te maken zal qua budget niet lukken, maar daar iets wind- en waterdicht van maken hopelijk wel! Wordt ongetwijfeld vervolgd...
En nog geen drie weken later stond ik alweer op de ladder om verder te doen. De achtergevel is al bezet met crepi maar de andere gevels zouden nog moeten geschilderd worden. Voor de winter zal het niet meer lukken, maar wat ik wel al kon doen was de stukken tussengemetste gevel in oude raam- en deuropeningen opvoegen. Tussen de voedingen door. Als ze vast genoeg sliep. En als het droog was. Niet ideaal om door te werken, maar 't is uiteindelijk gebeurd geraakt en elk stapje vooruit is er eentje in de goede richting ;).
En nu... op naar een plan voor het kot/de garage. Met drie kinderen zijn nu alle kamers boven in gebruik en werd de berging/bureau boven opgeofferd, met een groot bergruimtetekort tot gevolg. Het kot achteraan kan daarvoor een oplossing bieden, maar... daar is geen elektriciteit, het is niet waterdicht, het staat daar regelmatig eens onder,... Onbruikbaar dus om er boeken, papier, kledij,... te bewaren. De grote droom om er een glazen staalbouwvolume middenin de tuin van te maken zal qua budget niet lukken, maar daar iets wind- en waterdicht van maken hopelijk wel! Wordt ongetwijfeld vervolgd...
 |
| Voorgevel opgevoegd |
 |
| En zo ziet het er nu uit (kwestie van meteen ook te voorzien in een VOOR-foto voor als ik aan het gevelverven sla ;)) |
dinsdag 22 juli 2014
Het laatste kamertje...
Twee jaar geleden hokte ik nog met de twee jongetjes op de slaapkamers en was ik nog druk bezig met het metsen van binnenmuren in een benedenverdieping op isolatiechape zonder ramen of deuren. Nooit zou ik toen gedacht hebben dat ik twee jaar later een babykamertje zou moeten maken van wat volgens het plan de bureau ging worden. Maar plannen zijn er om overboord te gooien, nietwaar? Geen bureau dus, maar een vierde slaapkamer(tje) in wat ooit badkamer en miniberging was. Een grote kamer is het niet (10m² - 4mx2,5m), maar dat lossen we dan later wel op met een hoogslaper of zo...
 |
| Twee muren wit... |
 |
| ... en twee muren limoengroen |
 | |
| Zicht op de tuin via het raam dat ooit een piepklein badkamerraampje was |
dinsdag 1 juli 2014
Achtergevel in een nieuw kleedje
Sinds het begin van de verbouwing, en het bijhorende gaten maken/dichtmetsen in mijn muren, heb ik me doodgeërgerd telkens deze vraag viel: "En, wat ga je met de gevel doen?", gevolgd door een onbegrijpende blik telkens ik pareerde met "Niets, dat kan er nog niet af". Alsof een totale verbouwing zoals deze op je eentje al niet genoeg is... Maar zie, mijn renovatiepremie is toegekend dus er kon weer wat uitgegeven worden - voor het hele huis schromelijk te weinig (om een idee te geven: dat zou 30 000 euro zijn geweest), maar het was wel genoeg om de achtergevel aan te pakken.
De reden om voor de achtergevel te gaan was de erbarmelijke staat waarin deze zich al jaren bevond. De helft van het voegwerk was er al uitgesprongen en de enkele hardnekkige voegen die toch nog waren blijven steken, kon je er met de hand zo uitplukken. Mos en plantjes hadden dus vrij spel :). En o wee als je iets te veel kracht zette op de gevel! Menig baksteen zat immers gewoon los in de muur... Volgens de kenners waren de ooit aangebouwde stukjes woning gemetst met een slechte mortel met te veel zavel. Voegen stoten water af, maar bakstenen doen dit niet en zo werd water doorgegeven aan het metselwerk, dat uitzette en zo de voegen naar buiten duwde. De voegen laten uitslijpen en de gevel heropvoegen zou een pak goedkoper geweest zijn, maar kon dus geen oplossing bieden. Bovendien was door het na-isoleren de kleine zijgevel bol komen te staan onder de druk van het inspuiten - mijn buitengevel hing daar letterlijk nog met schuim aaneen... Er moest dus een "laag" voor de gevel komen te staan, maar voor een extra gevelsteen was geen plaats (afwateringsroosters tegen de buitenmuur, arduintabletten niet diep genoeg,...), hout vind ik in zo'n oppervlaktes niet mooi (en dat kan ik eigenlijk zelf, maar nu even niet :s), gevelpanelen vind ik ook alleen maar mooi in grote buildings (en kan ik eigenlijk ook zelf, maar ook nu even niet :s) en leien vind ik zeer mooi maar met twee wildebrassen op het terras wil ik niet weten hoeveel ik er elk jaar opnieuw ga moeten vervangen. De enige optie die openbleef was crepi en dat is het dus ook geworden: een grijswitte siliconenpleister met extra wapennetten. Onderaan het volledige huis werd ook een arduinboord van 35cm aangebracht en omdat er geen dakoversteek voorzien is aan de uitbouwstukken op het gelijkvloers, werd daar ook een extra afdruiprand ingeslepen. Alles uitgevoerd door Alcastuc Assenede. Het ziet er meteen een pak properder uit achteraan!
VOOR:
(ik moet echt eens leren om voorfoto's te nemen... deze komen alweer uit 'het archief' en dateren van twee jaar geleden toen de ramen net geplaatst waren...)
TIJDENS:
NA:
De reden om voor de achtergevel te gaan was de erbarmelijke staat waarin deze zich al jaren bevond. De helft van het voegwerk was er al uitgesprongen en de enkele hardnekkige voegen die toch nog waren blijven steken, kon je er met de hand zo uitplukken. Mos en plantjes hadden dus vrij spel :). En o wee als je iets te veel kracht zette op de gevel! Menig baksteen zat immers gewoon los in de muur... Volgens de kenners waren de ooit aangebouwde stukjes woning gemetst met een slechte mortel met te veel zavel. Voegen stoten water af, maar bakstenen doen dit niet en zo werd water doorgegeven aan het metselwerk, dat uitzette en zo de voegen naar buiten duwde. De voegen laten uitslijpen en de gevel heropvoegen zou een pak goedkoper geweest zijn, maar kon dus geen oplossing bieden. Bovendien was door het na-isoleren de kleine zijgevel bol komen te staan onder de druk van het inspuiten - mijn buitengevel hing daar letterlijk nog met schuim aaneen... Er moest dus een "laag" voor de gevel komen te staan, maar voor een extra gevelsteen was geen plaats (afwateringsroosters tegen de buitenmuur, arduintabletten niet diep genoeg,...), hout vind ik in zo'n oppervlaktes niet mooi (en dat kan ik eigenlijk zelf, maar nu even niet :s), gevelpanelen vind ik ook alleen maar mooi in grote buildings (en kan ik eigenlijk ook zelf, maar ook nu even niet :s) en leien vind ik zeer mooi maar met twee wildebrassen op het terras wil ik niet weten hoeveel ik er elk jaar opnieuw ga moeten vervangen. De enige optie die openbleef was crepi en dat is het dus ook geworden: een grijswitte siliconenpleister met extra wapennetten. Onderaan het volledige huis werd ook een arduinboord van 35cm aangebracht en omdat er geen dakoversteek voorzien is aan de uitbouwstukken op het gelijkvloers, werd daar ook een extra afdruiprand ingeslepen. Alles uitgevoerd door Alcastuc Assenede. Het ziet er meteen een pak properder uit achteraan!
VOOR:
(ik moet echt eens leren om voorfoto's te nemen... deze komen alweer uit 'het archief' en dateren van twee jaar geleden toen de ramen net geplaatst waren...)
 |
| September 2012 |
 |
| Let op de groeiende en bloeiende plantjes op de achtergevel |
TIJDENS:
 |
| Arduinboord onderaan rondomrond |
 |
| De eerste laag: cementgebonden uitvlakkingsmortel met glasvezelbewapeningsnetten |
 |
| De eerste laag |
NA:
 |
| Extra afdruiprand aan de platte daken |
 |
| Wat een contrast met de andere gevels... |
donderdag 22 mei 2014
De glazen-deuren-saga
Twee jaar geleden bij het uitbreken van
de muur tussen keuken en living was ik zo enthousiast om de ruimte open
te breken, dat ook het stukje muur tussen gang en living eraan moest
geloven. Maar eens de muren geplakt, werd het duidelijk dat het toch
niet zo vanzelfsprekend zou zijn om daar een deur voor te vinden. In
januari plaatste ik al een bestelling, maar jammergenoeg bleek na 2
maand offertes en opmetingen de verkoper eigenlijk geen rekening
gehouden te hebben met mijn tekeningetje hoe ik de deur zag. Hij had
gewoon offertes gestuurd voor een houten standaarddeur die volgens hem
het meest leek op mijn schets, terwijl hij al die tijd liet uitschijnen
dat de offertes voor een deur op maat naar mijn tekening waren en had nagelaten te vermelden dat wat ik
getekend had technisch gezien zelfs niet mogelijk was in hout. Na de
bestelling kreeg ik pas een constructietekening en toen was duidelijk
wat voor een -in mijn ogen- afschuwelijke deur (met alle respect voor de mensen die die stijl wel graag zien, maar er zaten zelfs groefjes en richeltjes ter "versiering" in!!!) besteld was. Gelukkig kon
de bestelling nog tegengehouden worden - de verkoper in kwestie werkte
ook al niet meer voor de firma wegens "onregelmatigheden"...
Maar toen begon de zoektocht dus opnieuw: staaldeuren (te duur), volledig glazen deuren (Edwar krijgt die niet open wegens te zwaar :( ), schuifdeuren (dan zou er nog een tegel van de hal in de living zitten :s), oude deuren uit herenhuizen (afmetingen kwamen nooit overeen want mijn plafondhoogte is allesbehalve wat je in een herenhuis aantreft :(((), vanalles heb ik bekeken!
En heel toevallig kwam ik via Google Images op AnywayDoors uit, een firma die binnendeuren met aluminium kaders maakt (volgens henzelf de enigen in België - geen idee of dat waarheid of verkoopspraatje is natuurlijk). De eerste offerte leek zelfs nog beter mee te vallen dan de glazen deur met houten kader en dus zijn we de toonzaal een bezoekje gaan brengen en wat een verademing tov. de klassieke deurenwinkels! Als je een niet-standaard deur wil, allen daarheen!
De deuren zijn volledig op de muur gemonteerd, wat meteen ook het probleem oploste van de bovenpoutrel die niet gelijkloopt met de vloergrens tussen parket en tegels. Bovendien kon in aluminium wel wat in hout niet kon met mijn afmetingen: een licht uitziend kader! De deur draait langs beide kanten open en er zitten rubbers over de sluiting waardoor ze een pak meer geluid en warmte tegenhoudt dan bijvoorbeeld een volledig glazen deur met vloerpomp waar je altijd een kier van een halve cm rondom de deur hebt. In mijn geval is die afdichting ideaal want ze staat tussen verwarmde leefruimte en niet-verwarmde hal waar de slaapkamers boven op uitgeven. Henric is een slechte slaper en het geluidsisolerende zal hopelijk tegengaan dat hij om de paar dagen om tien uur nog beneden staat om te vragen of we wat stiller kunnen zijn.
De deur werd vandaag geplaatst en ik ben echt blij dat het deze geworden is! (maar ik zal nu wel de gang moeten opruimen ;)).
Maar toen begon de zoektocht dus opnieuw: staaldeuren (te duur), volledig glazen deuren (Edwar krijgt die niet open wegens te zwaar :( ), schuifdeuren (dan zou er nog een tegel van de hal in de living zitten :s), oude deuren uit herenhuizen (afmetingen kwamen nooit overeen want mijn plafondhoogte is allesbehalve wat je in een herenhuis aantreft :(((), vanalles heb ik bekeken!
En heel toevallig kwam ik via Google Images op AnywayDoors uit, een firma die binnendeuren met aluminium kaders maakt (volgens henzelf de enigen in België - geen idee of dat waarheid of verkoopspraatje is natuurlijk). De eerste offerte leek zelfs nog beter mee te vallen dan de glazen deur met houten kader en dus zijn we de toonzaal een bezoekje gaan brengen en wat een verademing tov. de klassieke deurenwinkels! Als je een niet-standaard deur wil, allen daarheen!
De deuren zijn volledig op de muur gemonteerd, wat meteen ook het probleem oploste van de bovenpoutrel die niet gelijkloopt met de vloergrens tussen parket en tegels. Bovendien kon in aluminium wel wat in hout niet kon met mijn afmetingen: een licht uitziend kader! De deur draait langs beide kanten open en er zitten rubbers over de sluiting waardoor ze een pak meer geluid en warmte tegenhoudt dan bijvoorbeeld een volledig glazen deur met vloerpomp waar je altijd een kier van een halve cm rondom de deur hebt. In mijn geval is die afdichting ideaal want ze staat tussen verwarmde leefruimte en niet-verwarmde hal waar de slaapkamers boven op uitgeven. Henric is een slechte slaper en het geluidsisolerende zal hopelijk tegengaan dat hij om de paar dagen om tien uur nog beneden staat om te vragen of we wat stiller kunnen zijn.
De deur werd vandaag geplaatst en ik ben echt blij dat het deze geworden is! (maar ik zal nu wel de gang moeten opruimen ;)).
 |
| Vanuit living naar keuken/hal |
 |
| Vanuit living naar keuken/hal |
 |
| Vanuit de hal naar de living |
 |
| In gesloten toestand zit de deur tussen de twee grijze rubbers - je ziet hier ook dat de deur eigenlijk niet onder de poutrel staat maar er net voor |
 |
| Deurklink |
8 maand blogstilte
8 maanden sinds mijn laatste blogpost. Waren we nog aan het begin van de
verbouwing, het huis zou al onherkenbaar veranderd zijn, maar die fase
is al even achter de rug. Gelukkig ook maar!
Ondertussen werd het lek in het dak boven hersteld. Na jaren natten muren gehad te hebben boven en al één poging tot dakherstelling die me vooral veel gekost heeft maar niets heeft opgeleverd, is er dan uiteindelijk toch een dakdekker opgedoken die 1. WEL afkwam en 2. ook een effectieve herstelling kon uitvoeren. Driewerf hoera en bedankt Reinout Braet!
Daarmee konden boven ook de kamers worden afgewerkt: plinten, binnendeuren (thx Fré) en... schilderen! Edwars kamer kreeg één felturquoise muur, één lichtgrijze en twee witte; Henrics kamer één oranje, één lichtgrijze en twee witte; de master bedroom één donkerblauwe, één lichtgrijze en twee witte. Er komen overal nog muurstickers en matchend beddengoed en deftige meubeltjes ;), maar dat staat nog een beetje lager op het prioriteitenlijstje ;).
De vierde slaapkamer kreeg nog geen kleurtje - bedoeling was om daar een bureau slash berging van te maken, maar de kleine bewoner in mijn buik zal daar nu dus binnen een paar maand zijn plekje krijgen.
Ook de muren werden geïsoleerd. Het huis heeft spouwmuren, met een spouw
van wel 12cm op sommige plaatsen! Enige mogelijkheid bij het naïsoleren
was dus opspuiten met PUR-schuim (door ISOmax - Aalst). Even een klein
incidentje toen bleek dat er via het raam in de badkamer toch schuim een
weg naar binnen had gevonden, maar gelukkig hadden die mannen het wel
door voor de hele badkamer een schuimbubbel was ;). Mijn gevels zien er
momenteel dus een beetje gespikkeld uit van de boorgaten, en aangezien
ik me door de niet zo vlot lopende zwangerschap rustig moet houden, zal
dat ook wel nog even zo blijven. Henric vond het in elk geval de eerste
keer dat mama iets gedaan had in/aan het huis dat niet mooi was :).
Ondertussen werd het lek in het dak boven hersteld. Na jaren natten muren gehad te hebben boven en al één poging tot dakherstelling die me vooral veel gekost heeft maar niets heeft opgeleverd, is er dan uiteindelijk toch een dakdekker opgedoken die 1. WEL afkwam en 2. ook een effectieve herstelling kon uitvoeren. Driewerf hoera en bedankt Reinout Braet!
Daarmee konden boven ook de kamers worden afgewerkt: plinten, binnendeuren (thx Fré) en... schilderen! Edwars kamer kreeg één felturquoise muur, één lichtgrijze en twee witte; Henrics kamer één oranje, één lichtgrijze en twee witte; de master bedroom één donkerblauwe, één lichtgrijze en twee witte. Er komen overal nog muurstickers en matchend beddengoed en deftige meubeltjes ;), maar dat staat nog een beetje lager op het prioriteitenlijstje ;).
De vierde slaapkamer kreeg nog geen kleurtje - bedoeling was om daar een bureau slash berging van te maken, maar de kleine bewoner in mijn buik zal daar nu dus binnen een paar maand zijn plekje krijgen.
 |
| Edwars kamer |
 | |
| Henrics kamer |
 |
| Onze kamer |
 | ||||||||||
| boorgaten |
 |
| schuim in de badkamer |
 | ||
| gespikkelde voorgevel |
Abonneren op:
Posts (Atom)